"Централизованная городская библиотечная система"

Подстрочник	Оригинал
Этой весной, с этим цветением, Эта птица, этот ручей, С этой песней и пробуждением Язык моего ребенка открылся! И он произнес бесценное слово С армянского языка наш священный, Как реликвия причастия Он коснулся губ моего ребенка ... - Послушай, сын мой, как сообщение Любя слово любящей матери, С сегодняшнего дня вручаю тебе Армянский язык - это тысяча сокровищ. Он резал, как звезду, Небеса времени, Он взволнованно взревел Армянская стрела со стрелой И святым гением Месропа Он стал свитком и пергаментом, Он стал надеждой, он стал флагом, Держите марш нашей чистой ... Она пробормотала через него У армянского иностранца в сердце рана, Он ревел с ней Песня войны моего народа, Моя мама выросла с ним Однажды он положил меня в кроватку, Теперь оно пришло, оно дошло до вас! Его кора существует уже много веков ... Открой губы, говори, бесценно, Играй в игру, любовь моя, Пусть малыш будет на твоих губах Наш серый армянский язык ... Держи его высоко и низко, Как святой снег Арарата, Держи его близко к сердцу, Как останки твоих предков, И от удара врага! Защити ее грудью, Как вы защитите своего мужчину? Если они обнажат твою мать меч, И посмотри, сын мой, где бы ты ни был, Куда бы вы ни пошли под этой луной, Если вы даже выбросите это из головы, Не забывай свой родной язык!	Այս գարնան հետ, այս ծաղկունքի, Այս թռչնակի, այս առվակի, Հետն այս երգի ու զարթոնքի Բացվեց լեզո՜ւն իմ մանկիկի: ՈՒ թոթովեց բառ մի անգին Հայկյան լեզվից մեր սրբազան, Ասես մասունք հաղորդության Դիպավ մանկանս շրթունքին... - Լսի'ր, որդիս, պատգամ որպես Սիրող քո մոր խո՜սքը սրտանց, Այսօրվանից հանձնում եմ քեզ Հայոց լեզո՜ւն հազարագանձ: Կտրել է նա, հանց աստղալույս, Երկինքները ժամանակի, Շառաչել է խռովահույզ Սլացքի հետ հայկյան նետի, ՈՒ Մեսրոպի սուրբ հանճարով Դարձել է գիր ու մագաղաթ, Դարձել է հո՜ւյս, դարձել դրո՜շ, Պահել երթը մեր անաղարտ... Նրանո'վ է մրմրնջացել Հայ պանդուխտը վերքն իր սրտի, Նրանո'վ է որորտացել Կռվի երգն իմ ժողովրդի, Նրանո'վ է մայրս ջահել Ինձ օրորոց դրել մի օր, Հիմա եկել, քե՜զ է հասել Նրա կարկաչը դարավոր... Բա'ց շուրթերդ, խոսի՜ր, անգի'ն, Ժիր դայլայլի՜ր, ի'մ սիրասուն, Թող մանկանա' քո շուրթերին Մեր ալեհե՜ր հայոց լեզուն... Պահի'ր նրան բարձր ու վճիտ, Արարատի սուրբ ձյունի պես, Պահի'ր նրան սրտիդ մոտիկ, Քո պապերի աճյունի պես, ՈՒ ոսոխի զարկիցը սև Դու պաշտպանի'ր կրծքով նրան, Ինչպես մո՜րդ կպաշտպանես, Թե սո'ւր քաշեն մորդ վրան, ՈՒ տե'ս, որդիս, ո'ւր էլ լինես, Այս լուսնի տակ ո՜ւր էլ գնաս, Թե մո'րդ անգամ մտքիցդ հանես, Քո մա՜յր լեզուն չմոռանա'ս:

Сильва Капутикян "ԽՈՍՔ ԻՄ ՈՐԴՈՒՆ" 

Սիլվա Կապուտիկյան

ԽՈՍՔ ԻՄ ՈՐԴՈՒՆ